معنی روزی دادن - جستجوی لغت در جدول جو

روزی دادن

لغت نامه دهخدا

روی دادن

به وقوع پیوستن امری، رخ دادن، اتفاق افتادن، پدید آمدن و واقع شدن امری

فرهنگ فارسی عمید

بازی دادن

کسی را به کاری یا چیزی سرگرم ساختن، فریب دادن

فرهنگ فارسی عمید

تیزی دادن

(اِ تِ تَ)

برندگی و تندی دادن. لبه یا نوک چیزی را:
سوهان فلک تا گل عدل تو شکفته ست
تیزی نتواند که دهد خار ستم را.
انوری (از آنندراج).
، روانی دادن سخن و جزآن را:
در معرکۀ نظم به اوصاف رخ دوست
تیزی ز سخن میدهم آن تیغزبان را.
علی خراسانی (ایضاً).
رجوع به تیز شود

لغت نامه دهخدا

رأی دادن

(تُ فَ / فِ دَ)

نظر دادن بانتخاب کسی برای وکالت مجلس و یا سناتوری یا عضویت انجمنی. ابراز نظر درباره انتخاب شدن کسی بوکالت و یا سناتوری. در اصطلاح سیاسی و عرف انتخابات، نوشتن نظر خود درباره انتخاب شدن کسی روی کاغذ و در صندوق خاص انتخابات انداختن، نظر موافق دادن مجلس به دولت یا وزیری، حکم کردن. قضا کردن. فتوی دادن. (ناظم الاطباء).
- رأی دادن محکمه (قاضی) ، اظهار نظر کردن دادگاه درباره اتهامی و یا شکایتی و مرافعه ای. ابرازداشتن دادگاه یا قاضی نظر و عقیده خود را در شکایتی و یا اتهامی

لغت نامه دهخدا

رونق دادن

(تَ / تُو تَ)

حسن و جلوه و صفا دادن:
بتۀ شاسپرم تا نکنی لختی کم
ندهد رونق و بالنده و بویا نشود.
منوچهری.
رسم تو رونق دهد رسم بزرگان را همی
همچو یاقوتی که او رونق دهد اشباه را.
امیر معزی (از آنندراج).
، بازار دادن. مقابل کاسد و راکد کردن

لغت نامه دهخدا

روزی ستدن

(تَ / تُو کَ دَ)

ارتزاق. (تاج المصادر بیهقی). روزی گرفتن

لغت نامه دهخدا

روزی کردن

(تَ وَسْ سُ کَ دَ)

قسمت کردن. نصیب دادن: ایزد تعالی توفیق خیرات دهاد و سعادت این جهان و آن جهان روزی کناد. (تاریخ بیهقی). این ضیاع ازهمه ضیاع بخارا بقیمت تر است و خوشتر و خوش هواتر خدای تعالی روزی کرد تا جمله بخرید. (تاریخ بخارا). روزی مکن که دل بیگناهی از من بیازارد. (مجالس سعدی).
آنرا که طوق مقبلی اندر ازل خدای
روزی نکرد چون نکشد غل مدبری.
سعدی

لغت نامه دهخدا

روایی دادن

(تَ تَ)

رواج و رونق دادن. (ناظم الاطباء). رواج دادن. رایج کردن. گرمی و رونق بخشیدن: انفاق، روایی دادن رخت و سلعه را. (منتهی الارب) :
می داد ز راه بینوایی
کالای گشاده را روایی.
نظامی.
و رجوع به روایی و روا شود.
، اذن دادن. اجازه دادن. تجویز:
یاری که بجان نیازمایی
در کار خودت مده روایی.
ناصرخسرو.
، حلال کردن. مباح کردن. اباحه، منتشر کردن. (ناظم الاطباء). باب کردن. (یادداشت مؤلف)

لغت نامه دهخدا

روائی دادن

(تَ رَ / رِ دَ)

رجوع به روایی دادن شود

لغت نامه دهخدا

روانی دادن

(تَ وَ دَ)

فرستادن. ارسال کردن. (ناظم الاطباء) (از اشتینگاس) ، سبب رایج شدن. (ناظم الاطباء) ، سبب شدن آنکه چیزی بها و قیمت خود را دارا شود، سبب اجرای حکم شدن. (ناظم الاطباء) (از اشتینگاس)

لغت نامه دهخدا

سبزی دادن

(چَ / چُو کَ دَ)

برنگ سبز درآمدن. سبز شدن، روییدن آغاز کردن. رستن گرفتن. حیات نباتی پدید آمدن:
اگر تخت جویی هنر بایدت
چو سبزی دهد شاخ، بر بایدت.
فردوسی

لغت نامه دهخدا

رواج دادن

(تُ تَ)

رونق دادن. روایی بخشیدن. آب و تاب بخشیدن. رایج کردن. ترویج کردن. رجوع به رواج شود:
چنان منادی عشق است در درون خراب
که آنکه میدهد این ملک را رواج یکی است.
ملا وحشی (از آنندراج)

لغت نامه دهخدا

بولی دادن

(نَح ح)

تیز کردن جانور شکاری بر جانور دیگر و این جانور، خواه صحرایی باشد، خواه خانگی. و آنرا در عرف هند، باولی گویندو ظاهراً اول مخفف این است. (آنندراج) :
بازدار فلک از بهر تذروافکنی ام
خواست بولی بدهد بر مگس انداخت مرا.
ملاطغرا (از آنندراج).
و رجوع به مادۀ قبل شود

لغت نامه دهخدا

فیروزی دادن

(گِ رِ تَ)

فیروزی بخشیدن. ظفر دادن. غالب ساختن. پیروزی دادن

لغت نامه دهخدا

بازی دادن

(مُ وَ حَ)

فریفتن. گول زدن. کسی را مغبون کردن:
اگر زمین تو بوسد که خاک پای توام
مباش غره که بازیت میدهد عیار.
سعدی.
داو بردم جان و تو دربند بازی دادنم
من به عمدا خود بمانم تا توام بازی دهی.
امیرخسرو (از آنندراج)

لغت نامه دهخدا

پیروزی دادن

(هََ رَ)

اظفار. تظفیر. مظفر ساختن. ظفر دادن

لغت نامه دهخدا

روی دادن

(تَ /تُو کَ دَ)

اتفاق افتادن. حادث شدن. رخ دادن. پیش آمدن. (یادداشت مؤلف) ، گستاخ کردن. اجازه و امکان گستاخی به کسی دادن. رو دادن. (از یادداشت مؤلف). رجوع به رو دادن شود، روی آوردن. آمدن به سویی. (از یادداشت مؤلف) : دشمن انبوه تر روی بدیشان داد و بیم بود که همگان تباه شوند. (تاریخ بیهقی ص 352). در باب لشکر پایمردیها کردی تا جمله روی بدو دادند. (تاریخ بیهقی).
سوی شاه با سام می داد روی
چو آگاه شد زو کی نامجوی.
اسدی.
بشد تافته دل یل رزمجوی
سوی رهزنان رزم را داد روی.
اسدی.
رسیدند پیلان از آن جنگجوی
سوی لشکر خویش دادند روی.
اسدی

لغت نامه دهخدا

شوی دادن

شوهر دادن تزویج

فرهنگ لغت هوشیار

رای دادن

اظهار عقیده کردن، حکم کردن، رای دادن، چاشتن و یچیرنیدن

فرهنگ لغت هوشیار

نوی دادن

تازگی بخشیدن تازی کردن (از شرع خود نبوت را نوی داد خرد را در پناهش پیروی داد) (نظامی)

فرهنگ لغت هوشیار

روزی دادَن

رزق

فرهنگ لغت هوشیار

موی دادن

چون کسی عاشق زنی شود و بوصال او نرسد مو را در کاغذی پیچیده داخل صندوق (قوطی) گذارد و پیش معشوقه فرستد و غرض از آن اعلام ضعف و ضعیفی خود در محنت هجر است. اگر معشوقه هم مشتاق او باشد او نیز در جواب مو فرستد} وصف زلفش کی دل صد چاک را رو میدهد شانه با این ربط مو میگیرد و مو میدهد) (مخلص کاشی. بها)

فرهنگ لغت هوشیار